Wist u dat de castratie van een konijn al vanaf vier maanden leeftijd kan?

Een mannelijk konijn wordt ook wel een rammelaar genoemd. Hij kan vanaf een leeftijd van vier maanden gecastreerd worden. Een rammelaar vertoont na een castratie vaak minder agressiviteit naar mensen en/of andere konijnen. Daarnaast is hij na enkele weken niet meer vruchtbaar waardoor hij makkelijker gekoppeld kan worden aan andere konijnen. Konijnen zijn van nature groepsdieren, dus het is erg belangrijk om ze samen te huisvesten.

Hoe gaat de operatie in zijn werk?

Een konijn hoeft, anders dan bij een hond of kat, niet nuchter te komen voor een operatie. Hij moet juist blijven eten en drinken tot het moment van de operatie.

Op de dag van de castratie wordt er een injectie pijnstilling/ontstekingsremmer en injectie om de darmmotiliteit te ondersteunen toegediend. Via twee sneden in de huid worden beide testikels verwijderd. Na de operatie verblijft het konijn in de recovery. In de recovery zorgen onze paraveterinairen dat het konijn op een warme plek rustig kan bijkomen. Zodra het konijn wakker is, krijgt hij naast hooi en brokjes speciale voeding die extra vezels bevat. Het is fijn als u wat eigen brokjes van het konijn mee neemt, zodat hij te eten krijgt wat hij gewend is.

Op dezelfde middag kan hij weer naar huis. Het is belangrijk dat het konijn thuis blijft eten en drinken, actief is en normale ontlasting heeft.

Wij adviseren na het castreren van een rammelaar drie weken te wachten totdat hij bij een voedster (vrouwelijk konijn) geplaatst wordt. Hij kan namelijk tot 3 weken na de operatie vruchtbaar blijven!

Voor verdere informatie of om een afspraak in te plannen kunt u contact met ons opnemen via 0528 – 371291.

Konijn vaccineren

In Nederland komen bij wilde en tamme konijnen twee dodelijke infectieziekten voor: myxomatose en VHD (Viraal Hemorrhagisch Disease). Beide aandoeningen worden veroorzaakt door een virus.

Na besmetting met myxomatose heeft slechts vijf tot tien procent van de konijnen een kans om te overleven en dat dan nog na, soms, een maandenlange ziekteperiode. De infectie kan niet bestreden worden. Het dier kan alleen ondersteund worden door hem pijnstillers en antibiotica te geven. Meestal moet het dier gedwongen gevoerd worden, omdat hij zelf te zwak is om te eten.

Bij VHD treedt vaak acute sterfte op, soms zo snel (binnen een dag) dat de eigenaar niet eens heeft gemerkt dat zijn konijn ziek was. Als een dier symptomen van VHD vertoont, heeft hij nauwelijks kans om te overleven. U kunt uw konijn beschermen tegen deze dodelijke ziekten door hem te vaccineren!

Symptomen

Myxomatose begint meestal met zwelling van de oogleden, de mond en de anus. Er ontstaan knobbels in de huid, vooral in de oren, rond de mond en op de rug. Na enkele dagen krijgt het dier een longontsteking en zal hij overlijden.

Het verloop bij een VHD-infectie is vaak heel snel. Soms sterft het dier binnen één of twee dagen na infectie, vaak voordat er symptomen zichtbaar zijn. Meestal sterft een dier binnen twee weken. Symptomen van VHD kunnen van algemene aard zijn, zoals koorts, niet eten en sufheid. Soms kan er extra gas gevormd worden in het maagdarmkanaal of kan obstipatie of diarree optreden. Vlak voordat het dier doodgaat, kan hij bloeden uit de anus, de neus of andere lichaamsopeningen.

Hoe wordt mijn konijn besmet?

Myxomatose wordt overgebracht door direct contact tussen konijnen onderling. Wilde konijnen kunnen op deze manier tamme konijnen besmetten! Ook kan myxomatose via stekende insecten, als vlooien en muggen, worden overgebracht. Als een van uw konijnen symptomen heeft van myxomatose, dan moet u dit dier zo snel mogelijk scheiden van de andere. Plaats ook een antimuggenkleed over het hok. Verder kunt u uw konijn behandelen met Stronghold (NOOIT met Frontline!) tegen de insecten.

VHD wordt overgedragen via de mest van het konijn, via direct contact of via drinknippels en eetbakjes. Bij dieren die jonger zijn dan twee maanden, is deze infectie nog nooit vastgesteld. Wanneer een van uw konijnen plotseling overlijdt en u verdenkt hem van VHD, dan moet u alles waar het dier contact mee heeft gehad, goed reinigen.

Vaccinatie

Vanaf de leeftijd van één maand kunt u uw dier laten vaccineren tegen myxomatose. Bij dwergrassen kunt u beter wachten totdat het dier twee tot drie maanden is. Deze rassen kunnen namelijk gevoelig reageren op het vaccin. Als de moeder gevaccineerd is, kan een heel jong konijn nog antistoffen hebben die het vaccin tegenwerken. Daarom is het verstandig om op een leeftijd van drie maanden nogmaals te enten. Het vaccin werkt tussen de twee en vier maanden. In het insectenseizoen, van april tot september, moeten konijnen daarom minimaal twee keer worden gevaccineerd. Als er in het midden van de zomer een hoge besmettingsdruk is omdat er veel myxomatose onder wilde konijnen heerst, dan is het verstandig om drie keer in het seizoen te vaccineren.

Tegen VHD kan gevaccineerd worden vanaf een leeftijd van twee maanden. Konijnen hoeven maar één keer per jaar tegen deze ziekte te worden ingeënt.

Een enkele keer kan als gevolg van de myxomatosevaccinatie een zwelling optreden op de plaats van de enting. Deze trekt binnen een paar weken tijd weer weg.

Gemiddeld heeft een dier zeven dagen na de enting voldoende weerstand opgebouwd. Als een dier een aantal dagen na de vaccinatie verschijnselen krijgt van myxomatose, dan heeft dit dier deze al opgelopen vóór de vaccinatie. Het ligt dus niet aan de enting. U moet dan snel voorzorgsmaatregelen treffen voor de andere konijnen.

Ten slotte

VHD en myxomatose zijn gevaarlijke ziekten voor konijnen. Door een goede vaccinatie kunt u uw dieren beschermen. Vaccineren tegen myxomatose en VHD is dus echt nodig!

Gebitsproblemen bij konijnen

Niet zelden groeien de voortanden door een verkeerde stand door en gaan ze scheef staan. De kiezen en tanden van een konijn groeien het hele leven door en blijven op lengte doordat ze continu afslijten door kauwbewegingen. Het is van belang dat een konijn de hele dag eet, en als een konijn niet eet kan een gebitsprobleem de oorzaak zijn. Het is dan ook van belang om voldoende ruwvoer aan je konijn te geven.

Niettemin is ook een goede samenstelling van het droogvoer belangrijk. Door een verkeerde verhouding van calcium en fosfor (ook voldoende zonlicht en daardoor de aanmaak van vitamine D is hierbij belangrijk) kan het kaakbot op lange termijn oplossen, zodat de kiezen los en scheef komen te staan. Dan kunnen ze niet meer optimaal afslijten, zodat er bijvoorbeeld haakjes op de kiezen komen. Deze haakjes zijn scherp en prikken in de tong of in het wangslijmvlies. Door de bijbehorende pijn stopt het konijn met eten.

De kiezen kunnen ook abnormaal afslijten doordat er sprake is van kieswortel en/of kaakabcessen; helaas zijn de bacteriën die hierbij een rol spelen moeilijk te bestrijden.

 kunt de eerste signalen zien wanneer door pijn het konijn niet wil eten, of dat hij knoeit, kwijlt of alleen zacht voer wil eten. Ook kan het zijn dat u wat minder en wat kleinere keuteltjes of diarree ziet. Uiteindelijk vermagert en verhongert uw konijn.

In de meeste gevallen kan de dierenarts zonder narcose haakjes van de kiezen knippen en/of snijtanden knippen. In enkele gevallen is het nodig uw konijn onder narcose te brengen om met professionele tandheelkundige apparatuur de tanden en/of kiezen af te slijpen.